دکتر سعید ملایری

در قسمت های قبل، موضوع پیرگوشی بر اساس آمار ها و ویژگی ها مورد بررسی قرار گرفت. متاسفانه مطالعات زیادی در زمینه پیرگوشی در ایران انجام نشده است. در اینجا، به اختصار به نتایج یک مطالعه که در سال های 1384 تا 1386 در مورد وضعیت شنوایی 190 نفر در هفت دهه سنی انجام گرفته است اشاره می گردد.

اين افراد كساني بودند كه به دليل احساس وجود نوعی مشکل شنوایی، براي بررسي وضعيت شنوايي خود مراجعه كرده بودند.

نتایج:

1. کاهش حساسیت شنوایی بین دهه های سنی مورد مطالعه از لحاظ آماری معنادار بود؛

2. در تمام فرکانس های مورد بررسی، میزان کاهش شنوایی در مردان نسبت به زنان بالاتر بود و تفاوت آنها در فرکانس های بالا معنادار به دست آمد.

3. وزوز دایمی در 63/12 درصد افراد، سرگیجه/گیجی در 84/6 درصد، و سابقه استفاده از سمعک در 21/4 درصد افراد گزارش گردید.

نتایج اصلی این مطالعه در شکل های زیر آورده شده است. برای دسترسی به اصل مقاله می توانید به بخش مقالات تخصصی(همین سایت) مراجعه کنید مراجعه کنید.

این مطالعه نشان داد که حساسیت شنوایی به تدریج و به طور پیشرونده با افزایش سن، کاهش می یابد. با توجه به تاثیر کم شنوایی و برخی اختلالات همراه آن به ویژه وزوز و سرگیجه/گیجی بر توانایی ارتباطی و کیفیت زندگی افراد، و شیوع بالاتر آنها نسبت به سایر اختلالات در سالمندان، ضرورت سرمایه گذاری علمی و اجرایی جهت شناسایی و درمان مشکلات شنوایی در این جمعیت احساس می شود.

شکل-1. میانگین سن افراد در هفت گروه سنی مورد بررسیدر مطالعه حاضر.

شکل-2. الگوی کم شنوایی و سیر پیشرفت آن در دهه سوم و چهارم زندگی.

شکل-3. الگوی کم شنوایی و سیر پیشرفت آن در دهه پنجم و ششم زندگی.

شکل-4. الگوی کم شنوایی و سیر پیشرفت آن در دهه هفتم و هشتم زندگی.

شکل-5. الگوی کم شنوایی و سیر پیشرفت آن در دهه نهم زندگی.

جدول-1. درصد (فراواني) وزوز، سرگیجه، و استفاده از سمعک به تفکیک گروه های سنی مورد مطالعه و در کل.